- terug naar het overzicht van Nieuwe Spierings en Verse Keutels

De Nieuwe Spiering, Verse Keutels door 'Ouwe Muier'
© : Alle rechten zijn voorbehouden
NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS
Achter mijn rug om gedraaide keutels.

+ Ben je twee weekjes weg. Wat er niet allemaal achter je rug gebeurt! Je kunt je kont niet keren of de auto die Patrick Korzelius pas een week had, wordt in de fik gestoken (gelukkig kreeg hij met Kerstmis weer een nieuwe van Hans); je draait je behaaglijk om in de zon en het zandschip Krimpenerwaard boort bij Pampus het grintschip Truon de diepte in; je gaat pootjebaden tussen de flamingo's en de lekkere zalm die Lia Thesingh - van de Water voor de Kerst was toegestuurd, wordt niet bij haar thuisbezorgd. Een andere kant uitgezwommen.
+ En dan heb ik het nog niet eens gehad over arkbewoner Roy Moolhuizen die voor de tweede keer sinds de zomer oog in oog met een inbreker stond en hem waarschijnlijk net als toen in zijn kraag had gegrepen als Willem van Bakelen, beter bekend als Kukel, de boef niet ongewild had helpen ontsnappen. Wel geeft Roy toe dat de inbreker harder kon lopen dan hij.
+ U wilt geuren en kleuren? Gaan we. Roy hoorde glasgerinkel, toen hij tussen de middag thuiskwam met zijn kinderen, die hij van school gehaald had. Op de omloop van de ark stond een jongeman, met in zijn ene hand Roy z'n videorecorder en in de andere zijn fototoestel. 'Laat vallen die spullen!', riep Roy. De inbreker gehoorzaamde. Roy had hem het liefst meteen in zijn kladden gegrepen, maar besloot eerst de kinderen naar zijn broer te sturen die op de ark naast de zijne woont, omdat hij niet wilde dat ze getuige zouden zijn van geweld.
+ De inbreker, die zich eerst probeerde te verstoppen op de omloop, slaagde erin langs hem heen de tuin in te glippen. Daar liep hij zich klem bij de carport. Roy zag kans hem een hengst met de platte kant van een schep te geven, want hij wilde geen geweld gebruiken. De inbreker riep dat hij de politie erbij zou halen wegens mishandeling, waarop Roy zijn mobieltje te voorschijn haalde en aanbood samen de politie te bellen. De man nam de benen. Roy achter hem aan. Op de Maxisweg aangekomen, schoot de inbreker een auto in, die voor het stoplicht wachtte en meteen wegreed.
+ Heel even dacht Roy dat de automobilist een handlanger was, maar in een glimp zag hij een wat oudere man, die anderhalf uur later, toen hij het kenteken aan de politie had doorgegeven een oude bekende, sluiswachter Willem van Bakelen bleek te zijn. Willem was er verlegen mee. De man was in zijn auto gesprongen terwijl hij riep: 'Wegwezen, er wordt op me geschoten!' Geheel overdonderd spoot Kukel weg, maar na zo'n driehonderd meter kwam hij tot bezinning. Hij stopte en sommeerde de vreemde snuiter op te krassen. Wat de man maar al te graag deed, want Roy was nergens meer.
+ Na zijn vergeefse achtervolging restte onze dappere Muier slechts het signalement en een grote ravage in zijn ark. De inbreker was na een mislukte poging de voordeur te forceren, via een raam dat hij insloeg de badkamer binnengedrongen. Toen hij vanuit de keuken Roy met de kinderen aan zijn hand zag aankomen, sprong hij via de vaatwasser op het aanrecht, trapte het keukenraam in en dook daardoorheen op de omloop.
+ Naast een gekraakte voordeur en ontzette keukenapparatuur, had de inbreker glasscherven, bloedsporen en vingerafdrukken achtergelaten. Ook was er veel waterschade, want de man had zich opgetrokken aan de kraan die daardoor opensprong, waarna het water zeker twintig minuten door was blijven stromen. De hele woonboot stond blank.
+ U merkt het: Ouwe Muier is weer helemaal thuis. Zijn eigen tegenslag beperkte zich tot een uitgestorven Schiphol, waar roltas en rugzakjes open op de band bleken te staan. Het interesseerde de dienstdoende douaneman geen bal. Die vond het al erg genoeg dat hij op Kerstmis moest werken. 'Kijk maar even wat er uit is gehaald'. 'We willen liever weten wat erín is gedaan, vanwege de veiligheid weet u wel'. Hij kwam er niet voor overeind. Er ontbraken alleen wat muesli repen. Die smaken heel anders dan een Kerstbanketstaaf. Buiten was het donker, koud, nat en kaal.
+ De volgende morgen weer een afknapper. Bij de enige bank in Muiden waren alle gratis Eurokits op. Spijtig, maar u grijpt er naast. Had u maar eerder moeten wezen. Hoezo tegenwaarde? Nog geen rooie eurocent! Je kon er zelfs niet eens het beloofde pakketje euro's voor fl. 25, - kopen. Maar de Rabobank was wèl graag bereid vijf gulden provisie te berekenen voor het inleveren van drie travellercheques van twintig dollar. Vroeger was dat gratis (terecht, want de provisie was al betaald bij het aanschaffen van de cheques). De bank in het buitenland rekende trouwens voor drie van dezelfde travellercheques maar één dinar commissie, dat is nog geen twee gulden.
+ Een troost dat Ouwe Muier zijn bank- en euro-ergernis kan delen met Frank Wagenmans. Die gooit de eerste week van het nieuwe jaar zijn tent dicht. Hij vertikt het vierkant om voor wisselkantoor te spelen. Volgens Frank hoor je niet bij de winkelier, maar bij de bank guldens voor euro's (Efjes voor Eetjes) te wisselen, of die daar nu aanwezig zijn of niet. Het was geen makkelijke beslissing, temeer omdat Muiden een weekje naar de slager in Weesp of de Maxis zal moeten. Met name ouderen zijn de klos.
+ Als het niet zo'n stille tijd na de drukke feestmaand voor hem zou zijn geweest, zou je kunnen zeggen dat onze slager in z'n eigen vlees snijdt. Hij derft immers niet alleen inkomsten, al zal het niet dramatisch veel zijn, maar stuurt ook nog eens zijn klanten naar de concurrentie. Nu hoeft de Muider keurslager niet bang te zijn dat die na een keertje vreemd gaan, weg zullen blijven. Maar dat neemt niet weg, dat zijn aanpak haaks staat op het bekende sociaal-economische plan voor verbetering van de voorzieningen in Muiden, waar Frank als voorzitter van de MOR met hart en ziel achterstaat. Hij heeft het er voor over. Voor geen prijs laat Frank Wagenmans zich ringeloren door overheid en bankwezen.
+ Dat de hele Muider middenstand de eerste week in het nieuwe jaar in staking zou gaan, is loos alarm. Wel is het waar dat behalve de slager ook verswinkel Pronk dicht is, maar dat is geen nieuws, want Pronk is de eerste week van het jaar altijd dicht. Ook Eric en Denise zijn er niet. Ze zijn op vakantie. De snackbar gaat 23 januari weer open. En verder sluiten er links en rechts wat winkels voor een dagje balansen.
+ Lang voor het vuurwerk mag losbarsten, is Muiden in de greep van knallers, strijkers en gillers. Afvalbakken langs de weg zijn opgeblazen. De telefooncel bij de Klensput kreeg klappen. Bij Kam Shan sneuvelde een raam. PTTPost die uit voorzorg de brievenbussen had verwijderd, was te laat op de Fluit: gelukkig was er net een lichting geweest, anders had er nog veel meer post vernield en bevuild op straat gelegen. Bij het postkantoor waren de bussen weg, maar de vandalen slaagden erin alsnog vernielingen aan te richten.
+ Een schijnwerper hing, getroffen door vuurwerk, uitgeblust aan de voet van een spijl van de Amsterdamsepoortburg. De verlichting van de brug tijdens de feestdagen, waar heel Muiden zich zo op verheugd had, bleef uit. Het leek op het kerstboomeffect: één lampje stuk en alles valt uit. Maar de oorzaak was een falende noodinstallatie.
+ Gelukkig maar dat de skyline van Muiden-bij-nacht zo feeëriek uit de verf komt dankzij het Muiderslot bij kaarslicht in floodlight, de brandende omtrekken van boten en horecabedrijven, de Wilhelminaboom, de lampjes bij Melis en de stralende kerstboodschap vanuit de ramen van een aantal woningen.
+ En natuurlijk is de grote kerstboom op de sluis, die de Muider ondernemers de Muider bevolking elk jaar aanbieden, er ook weer. De vraag die iedereen bezig houdt, is wat voor soort boom het nu precies is. Ja, een naaldboom, dat is duidelijk. Mooi is-ie trouwens niet met die grote hap eruit. Patjang noemt het een doorwaaiboom, omdat-ie de zware winterstorm van vrijdag met glans doorstond.
+ De Muider kerstboom van dit jaar stond tot voor kort in de tuin van het kantoor van MOR-lid Arie van der Vliet. Hij nam veel licht weg, dus: kapvergunning gevraagd en edelmoedig aan Muiden geschonken. Vorig jaar gebeurde hetzelfde. Toen stond er een blauwspar uit de tuin van de MOR voorzitter zelf. Ook al eentje die veel licht wegnam. Dus ook hier: kapvergunning gevraagd en aan Muiden geschonken. Als alle naaldbomen van alle MOR-leden gekapt zijn, kan er tegen Kerstmis altijd nog een treurwilg op de sluis komen.
+ Hebben ze het gered, de Zuidpolderweg vóór de Kerst weer open? Ja en nee. De weg is momenteel open, maar gaat zo snel mogelijk weer dicht vanwege, laten we zeggen: herstelwerkzaamheden. Er is iets mis gegaan. Met als gevolg dat de weg die er nu ligt inderdaad de Schans van Schulp is, waarop auto's zich ongestraft lanceren, zoals Ouwe Muier al vreesde. Maar het komt allemaal goed.
+ Tot voor kort dacht Ouwe Muier, dat hij óf niet goed op de reconstructietekeningen van de Zuidpolderweg had gekeken, óf dat hij alwéér verkeerde tekeningen van dezelfde wethouder onder ogen had gekregen. Noch het een noch het ander bleek het geval te zijn. Tijdens de werkzaamheden ginnegapten de mannen van Oranje over die malle gemeente Muiden, die hen drempelplateaus liet aanleggen, waarvan er minstens één 'n uitnodiging voor automobilisten was om er met 120 km per uur overheen te scheuren. Ze bedoelden het inmiddels kant en klare plateau op de kruising met Nooitgedacht Oost.
+ Wethouder Schulp was iedereen in de commissievergadering vóór met zijn mededeling dat dit plateau ten gevolge van miscommunicatie tussen gemeente en aannemer een veel langere hellingshoek had gekregen dan de bedoeling was. Er zal nu een net zo steile drempel als op de kruising met Nooitgedacht West komen. Een drempel die voldoet. Dat wil zeggen: menigeen zal uit angst voor een opdonder gas terugnemen. Net als sinds kort vlak voor Weesp.
+ De streepjes op de tekening, waarvan Ouwe Muier hoopte dat het snelheidsremmende plakdrempels zouden zijn, staan voor ribbels, die vooral een waarschuwende functie hebben. Je voelt ze wèl een beetje. Ze moeten nog aangebracht worden. Hetzelfde geldt voor de dubbele doorlopende belijning over de volle lengte van het wegdeel tussen beide plateaus.
+ Muiden zou geld kunnen besparen door die dubbele belijning maar te vergeten. Bij gebrek aan politiecontrole staat immers wel vast, dat niemand zich iets aan zal trekken van het inhaalverbod. En de gemeente kan elke euro goed gebruiken. Er moet namelijk nogal wat werk worden overgedaan. Wie zal dat betalen? Het wordt óf over en weer geven en nemen, óf een daverende ruzie tussen gemeente en aannemer.
+ Discreet als hij is, heeft Ouwe Muier maar niet gevraagd om hoeveel het gaat. Dat komt er nog wel uit in een openbare vergadering. Zo'n juweel van een kans om vlak voor de verkiezingen een wethouder onderuit te halen, laten politici niet liggen. Temeer omdat er al eerder op een wegdeel een asfaltlaag zou zijn aangebracht, weer weggehaald en opnieuw aangebracht. En dan heeft die arme man ook nog eens een actiegroep tegen het sluipverkeer, kompleet met ambassadeurs, op zijn bordje gekregen. Je zou bijna medelijden met hem krijgen.
+ Geheel volgens verwachting sloeg het plan om in de Kazerne en het Muizenfort ruim baan te maken voor de commerciële verhuur ten koste van de eigen Muider sociaal-culturele activiteiten heftige emoties los. Nota bene de historische ruimten die op initiatief van de Muider gemeenschap met gemeenschapsgeld voor die gemeenschap waren ingericht! Joop Lahnstein, de verantwoordelijke wethouder, liet de protestgolf laconiek over zich heen gaan. Iedereen kon hoog of laag springen: zolang er niemand met een beter idee komt, ziet hij geen andere manier om de kosten terug te dringen. Volgens betrouwbare ooggetuigen hóórde je hem denken: 'jullie zoeken het maar uit'. Joop heeft het gehad in de Muider politiek, dat is zo klaar als een klontje.
+ Guus Kroon, toch al teleurgesteld in Joop Lahnstein als oud bestuurslid van de Historische Kring Stad Muiden, waarvan hijzelf voorzitter is, liet weten er beslist niets voor te voelen dat de H.K.S.M. naar de Singelkerk verhuist. Waarschijnlijk had alleen Vlaanderen in de gaten hoezeer het Guus ernst was, want hij was het enige raadslid dat hem ronduit bijviel.
+ Guus Kroon zei letterlijk: 'De keus is aan u, de raad van Muiden, om te bepalen of u het geld belangrijker vindt dan de burgers'. Het is voor Muiden te hopen dat zijn beroep op de raad om de gebruikers te laten zitten waar ze zitten, niet aan dovemansoren gericht is. Anders kun je er donder op zeggen dat hij zich terugtrekt, samen met dat andere wandelende Muider archief, drs Bas van Diest, die inmiddels in de tachtig is maar nog onverminderd bij de tijd en behoorlijk boos. Mochten die twee er de brui aan geven dan is Muiden letterlijk en figuurlijk belangrijke hoofdstukken geschiedenis kwijt. Om nog maar te zwijgen over het gezichtsverlies. En dat met het 1050 jarig bestaan voor de deur.
+ Joop Lahnstein kreeg het ook te verduren bij het plan om drie klaslokalen op de Jozefschool te bouwen, omdat omwonenden bezwaar hebben tegen schoolwoningen op het speelterrein aan de Kloosterstraat. De ouders willen niet drie, maar vier lokalen op het dak. Hoe hoog de nood ook is, Ouwe Muier vreest de nodige problemen als er een complete school boven op de huidige gebouwd wordt. Het kon wel eens bezwaarschriften gaan regenen, want de historische omgeving zal er meer door ontsierd worden dan het geval geweest zou zijn met de door de buurt afgewezen schoolwoningen. Als er langdurige procedures komen, is er straks niet één container nodig voor de voorlopige opvang, maar bijvoorbeeld vier. Alle vier op het speelterrein. En daar valt niet tegen te protesteren, want het is een noodvoorziening. Toch maar liever schoolwoningen?
+ Terug van vakantie ligt er een enorme stapel reclamedrukwerk op de mat. Hadden we maar een nee-nee sticker op de brievenbus moeten plakken. Van de andere kant: je mag er dan wel bij horen met zo'n sticker: je mist een hoop. Niet alleen 1001 slijmerige brieven en unieke voordeelaanbiedingen, maar ook de adembenemende actiereclames van de politieke partijen.
+ Bijvoorbeeld de groene briefkaart van D66. 'De Democraten wensen dat u het voor uw kiezen krijgt in 2002'. Dat kunnen ze toch niet menen! Blijkt dat er 'het kiezen' staat. En of je meteen maar lid wilt worden.
+ Het CDA mag dan digitaal achteraan komen, op papier loopt deze partij voorop in Muiden. Ze openen de verkiezingsstrijd met een duur ogend verkiezingskleurenmagazine. Het is een en al zorg en samenleving, solidariteit en medeverantwoordelijkheid wat de klok slaat. Onder het motto 'politiek met een gezicht' zie je de gezichten van vijf kandidaten. Ze kijken je aan, maar hebben niets te vertellen, zelfs de baas niet. Dit in tegenstelling tot de twee raadsleden die niet terugkeren: Henk Beenen en Gerrit Ruiter. Die twee krijg je niet te zien, maar wat ze te zeggen hebben liegt er niet om.
+ Belijdt Henk Beenen zijn onvoorwaardelijke geloof in en eeuwige trouw aan leider Dick Schulp, Gerrit Ruiter grijpt zijn kans om zijn gram te halen. Hij schrijft dat hij 'met name in het bedrijven van de politiek om de politiek' zoals dat volgens hem nogal eens gebeurt in Muiden, geen bevrediging heeft kunnen vinden. 'Ik voelde mij daar niet in thuis en heb daar eigenlijk ook geen tijd voor over. Dit is dan ook de reden dat ik besloten heb niet op de kandidatenlijst te gaan staan'.
+ Maar Gerrit Ruiter stónd toch al op de kandidatenlijst? Zelf gezien. Als vijftiende. Krijg nou wat: Gerrit is van de lijst afgevoerd! Kan hij ook niet met voorkeursstemmen in de raad gekozen worden. Terwijl hij die toch ongetwijfeld gekregen zal hebben, ook van buiten het CDA. Net als indertijd zijn vader. Want ook Gerrit senior was met Muiden en Muiderberg bezig en niet met de politiek of met zichzelf. Dit gaat het CDA stemmen kosten. Terwijl ze die zo goed kunnen gebruiken, zeker gezien hun ambitie om weer een wethouder te leveren.
+ Bent u die enthousiaste manager die wethouder wil worden in een schat van een stad en droom van een dorp? Solliciteer!
+ De Elfstedentocht uitgereden. Hooggebergtes bedwongen. Het moet al vreemd lopen als burgemeester Harry Smit niet van de partij is bij de Nieuwjaarsduik in Muiderberg. Kom kijken. Je herkent hem aan zijn ambtsketen.
+ Stormtip voor Johan van Wonderen: honden aan de riem, arken aan de ketting.
+ Dankzij bijna geboren Muiense Dolores Dequero Vazquez, bekend en bemind als Door van het Shell pompstation, kregen Ouwe Muier en zijn meisje op de valreep toch nog hun felbegeerde gratis Eurosetje. Ze waren niet de enige Muiers die Door heeft geholpen.
+ Ik heb even mijn buik vol van oliebollen. Doe mij maar een appelflap.

Ouwe Muier



naar het begin van deze pagina
terug naar het overzicht van Nieuwe Spierings en Verse Keutels



U kunt uw bijdrage zenden of opmerkingen kwijt door op de onderstaande envelop te klikken
U belandt dan op ons reactie formulier: