NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS Met een keutelvrij vest door Muiden.
+ De rotjesregen viel nog mee dit jaar, wat niet wegneemt dat elk projectiel dat door de lucht gierde gevaar betekende. De lieverdjes vonden het niet eens nodig stiekem vuurwerk af te steken en overal heen te keilen. Er was immers geen politie in de buurt. De voorbijganger die het in zijn hoofd haalde er iets van te zeggen, kon zèlf een klap krijgen.
+ 'Hij is total loss, hij gaat eraf, ik stop ermee' verzuchtte Jeroen Brandsen van de Hoek, nadat de nog maar net gerepareerde sigarettenautomaat, die kort geleden vernield was door vuurwerk, zaterdag voor Nieuwjaar weer met strijkers was bestookt. De vernieling was nu kompleet, de automaat heeft alleen nog schrootwaarde. Met deze enige buitenautomaat van Muiden verdwijnt weer een stuk service. Bedankt jongens, jullie hebben het voor elkaar.
+ De Hoek heeft het dezer dagen sowieso niet makkelijk. Neem woensdag 2 januari, de eerste werkdag van het jaar. Alle winkels waren gesloten: op vakantie, aan het balansen of principieel dicht, omdat men niet voor bank wilde spelen. De Hoek was als enige open. En kreeg de volle laag. De ene na de andere klant ging teleurgesteld de deur uit. Zoals een jongen die een briefje van honderd in euro's gewisseld wilde hebben. Daar kon men natuurlijk niet aan beginnen.
+ Ook een klant die een postbetaling wilde, kon niet worden geholpen, omdat De Hoek nu eenmaal geen postagentschap meer is. Direct daarna een oude mevrouw, die met haar pinpas wilde betalen. De pas liet het afweten, ook na diverse keren proberen. Steeds de verkeerde code. Jeroen Brandsen kon haar niet helpen, ook hij wist het nummer niet. Wel kostten de pinpogingen hem evenveel telefoontjes. Pinnen is bij hem een gratis service, waarop hij alleen maar inlevert.
+ En dan had De Hoek ook nog te maken met ettelijke klanten die in de war raakten van de euro's en hun wisselgeld zorgvuldig natelden. Samen met Brandsen. Het vrat tijd. Zo kreeg het Muider trefpunt na de narigheid van het vuurwerk ook nog eens de vuurdoop van de euro's. De middenstanders die de eerste week dicht waren, hadden het slim bekeken. Overigens kwam Frank Wagenmans, onder druk van zijn klanten, alsnog op zijn besluit terug. Donderdagmiddag zette hij de deuren van zijn slagerij open.
+ Om aan de euro's te wennen, kun je maar het best jezelf wijsmaken dat je in een ander land op vakantie bent. Het is dé manier. Het vakantiegevoel krijgt je er bij gratis bij. De verwachting is trouwens dat al in de tweede week van januari meer dan de helft van de mensen met euro's betaalt alsof ze nooit anders gedaan hebben.
+ Nog één keer Primera De Hoek. Een Muier ging er tot drie keer toe vergeefs heen. Volgens een door de postbode achtergelaten mededeling zou er een pakketje voor hem liggen dat niet door de bus kon. Nu vangt De Hoek vanwege klantenbinding en uit goeiigheid onbezorgde postpakketjes op, maar je kan moeilijk van ze verwachten dat ze ook nog eens achter die pakketjes aangaan.
+ Er zat niets anders op dan zelf het servicenummer van PTTPost te bellen. Het pakketje bleek op het postkantoor in Weesp te liggen. Maar de Muier peinst er niet over voor ophaaldienst te spelen. Principieel niet: hij heeft zwart op wit staan dat het pakketje bij De Hoek ligt - en ook vanwege praktische bezwaren, want hij is aangewezen op openbaar vervoer en dan weet je het wel als je naar Weesp moet. Je bent uren van huis.
+ Gelukkig weet de stadgenoot wat er in het pakketje zit, zodat hij niet gedreven door nieuwsgierigheid toch maar de bus naar Weesp neemt. Overigens zou dit een vergeefse tocht zijn, want inmiddels kreeg hij een brief van PTTPost (uit Leeuwarden!) dat zijn postzending niet op het postkantoor is aangetroffen. Wordt vervolgd.
+ Han van Wees, bewoner van de Bloemendalerpolder en lid van het grascomité van de Amsterdamse Arena, laat als liefhebber van pure natuur in De Volkskrant weten dat hij in het stadion liever echt gras dan kunstgras ziet. Het ligt nogal gevoelig, zegt hij. Voor Muiden ligt het gevoelig dat Han in de krant 'Hans van Wees, boer te Weesp' wordt genoemd. Alsof de hele Bloemendalerpolder van Weesp is. Mochten ze willen!
+ Jan en Tos de Bruijne zien, wandelend over de Noordpolderweg, vier ooievaars in het weiland staan. Ze zijn verbaasd, maar niet erg. Als vogelkenner weet Jan dat niet alle ooievaars in Afrika overwinteren. Er blijven er ook wel een paar hier, zoals deze vier. Ze raken erover aan de praat met een passerende wandelaarster, die hen vraagt haar man te bellen, die een oude studievriend heeft met een opvangcentrum voor vogels. 'Die drie zijn van mij' meldt de studievriend: 'maar ze komen vanzelf wel terug'. Komt de wandelaarster thuis. Zegt ze tegen haar man: 'er stonden vijf ooievaars in de polder'.
+ Uitbaatster Alma Boersma had voor thuisgebruik een rollade gekocht. Bij Ome Ko in de keuken sneed ze er een stuk vanaf. Twee vaste klanten, Patjang – bijgenaamd Bert Wigmans - en Jan Grit – bijgenaamd Jantje Regenbroek – zetten er in een onbewaakt ogenblik hun tanden in. Komt Alma binnenstuiven: 'Je blijft van mijn kontje af!'
+ Dezelfde Patjang bestond het om zo overtuigend te brengen dat de kerstboom van de MOR op de Sluis een afdankertje van Arie van der Vliet – bijgenaamd Ad van der Vliet – was, dat iedereen erin trapte, inclusief uw chroniqueur, die voor alle zekerheid ging kijken en inderdaad een vrij verse boomstomp in de tuin van de werf zag staan.
+ Er zat wel een grond van waarheid in Patjang's verhaal. Ad van der Vliet had de MOR dit jaar een kerstboom aangeboden, die jaren geleden na gebruik met kluit en al in de tuin was gezet. Deze inmiddels flink uit de kluiten gewassen boom vond men te groot – of niet mooi genoeg, dat is niet helemaal duidelijk. Als de MOR volgend jaar weer vraagt welk lid nog een kerstboom heeft, biedt Van der Vliet Quality Yachts hem opnieuw aan.
+ Blijft de vraag waar de huidige uitwaaiboom (klopt, de verlichting is uitgewaaid) vandaan komt. Van der Vliet, die hartelijk kan lachen om Patjan's verhaal, houdt het er op dat het een tweedehands Kerstboom is van het Waterlooplein. Voor de brandweer die de boom op de Sluis zette, schijnt het een soort beroepsgeheim te zijn waar-ie vandaan komt. Laten we het er maar op houden dat-ie eerder ergens in een voortuin aan de Amsterdamse straatweg stond.
+ Vlak voor het nieuwe jaar verscheen in de Gooi - en Eemlander een advertentie van een hele pagina, betaald door de provincie Noord-Holland - dus met gemeenschapsgeld. Er stond een heel verhaal in over de Vechtstreek die bewoners en bezoekers zoveel te bieden heeft aan rust, ruimte, historie, water, natuur en de cultuur van de vestingstadjes. 'De Vechtstreek is in de lift. Kwaliteitswinst op alle fronten' luidde de kop. Vergeet het maar.
+ De werkelijkheid is nu juist dat er zich donkere wolken samenpakken boven de Vecht, met name tussen Muiden en Weesp. Gedeputeerde Henry Meijdam (nota bene de opvolger van het oud Muider raadslid Frans Tielrooy die er altijd als een leeuw voor gevochten heeft om de Bloemendalerpolder groen te houden), heeft iets heel anders voor ogen dan het flora en fauna paradijs dat zijn collega gedeputeerde Bob Verburg ons met de advertentie voorspiegelt. Meijdam ziet veel meer in een nieuwe Bijlmer met 5000 woningen, plus kantoren nabij de Vechtoever.
+ Wie moet je nu geloven? Verburg met zijn blijde boodschap over de natuur die terrein wint nu de boeren plaatsmaken voor natuurgebieden, of Meijdam die de boeren van harte plaats ziet maken voor grootschalige woningbouw. In de ene kamer hoort Verburg de vogels zingen, en in de kamer ernaast luistert Meijdam naar de klappen van het heiblok.
+ In de advertentie wordt betoogd dat de Vechtstreek helaas bedreigd wordt door toenemende verstedelijking en de aanleg van wegen, maar dat de provincie daar alles aan doet, want 'de unieke waarde moet behouden en waar mogelijk in oude glorie hersteld worden'. Dat moet Verburg tegen Meijdam zeggen. Wat kopen wíj hier voor?
+ Ook valt te lezen, dat 'de Vechtstreek de komende jaren voor grote veranderingen staat', maar dat het 'dit keer geen plannen zijn die afbreuk doen aan de natuur, landschap, wonen, werken en recreëren'. Integendeel: 'het voornaamste doel is juist het karakter van dit gebied op alle fronten te versterken'.
+ Werken die twee provinciale bobo's nu langs elkaar heen, of werken ze elkaar tegen? Wat is er aan de hand op het Provinciehuis? En wat is er aan de hand in Muiden? Doodse stilte rond het volbouwen van de Bloemendalerpolder, maar wel opgewekt gekwek rond een fotowedstrijd ter verheerlijking van de mooie natuur van de Vechtstreek. Wie houdt er wie voor de gek?
+ Gelukkig valt er, als altijd, ook wel weer te lachen.'Weesp, Naarden en Muiden: wie kent ze niet, die idyllische vestingstadjes' staat in de advertentie. Weesp een vestigstadje? 'De sporen van de verdedigingswerken zijn in het landschap terug te vinden, als je tenminste weet waar', staat er bij. Zeg dat wel.
+ Pampus wordt gerestaureerd en niet zo'n beetje ook. Het is de bedoeling dat het eiland, met behoud van zijn ruïneachtig karakter, voorzien wordt van een glazen dak over de diepe, droge gracht rondom het fort en over de geschutskoepels. Ze hebben het goed voor elkaar. Pampus als vestiging van het nationaal bezoekerscentrum van de Stelling van Amsterdam, de nodige ontvangstruimten voor de opvang van stromen bezoekers, een congrescentrum, tentoonstellingen, manifestaties. En ook nog een restaurant en winkel in het talud. Het lijkt allemaal haalbaar voor 18 miljoen euro
+ Een persoonlijke ontboezeming. Ouwe Muier was een van de Pampuspioniers van het eerste uur – nog van vóór de tijd dat de gelijknamige Stichting het forteiland kocht. Avontuurlijke plannen bij de vleet! We leken wel schooljongens in het spoor van kapitein Rob. Dat we de geheime gang tussen Pampus en Muiden zouden ontdekken was nog het minste. Maar gaandeweg knapte Ouwe Muier af op wat nu juist opgeknapt moest worden. Het werd hem te hotemetoterig en er kwam niets van de grond. Er werd alleen maar oeverloos gepraat. Na een tijdje haakte hij af.
+ Maar eerlijk is eerlijk: de feiten anno 2002 stellen hem in het ongelijk. Pampus is inmiddels al jaren een druk bezochte attractie en het forteiland gaat er straks uit zien, zoals de pioniers het indertijd voor ogen hadden. Misschien nog wel mooier. Het wordt in elk geval iets heel bijzonders. Een gelukwens aan het adres van de Stichting Pampus is dan ook op zijn plaats.
+ Wie weet kan het gerestaureerde Pampus straks samenwerken met de gemeente Muiden, die immers sinds kort vergelijkbare commerciële plannen voor de Kazerne en het Muizenfort heeft. Congressen, symposia, ontvangsten, exposities – het is allemaal slechts van elkaar gescheiden door de geheime tunnel.
+ Een moordende concurrentie tussen Muiden en Pampus zou natuurlijk ook kunnen. Heeft het adviesbureau voor de gemeentelijke accommodaties eigenlijk rekening gehouden met wat er op het eiland staat te gebeuren? Het lijkt niet waarschijnlijk, zomin als bureau Kolpron bij het sociaal economisch plan er ook maar één moment bij heeft stilgestaan wat in de toekomst in de directe omgeving van Muiden allemaal kan gebeuren, zoals George Barlage pijnlijk blootlegde in een openbare bijeenkomst. Tja, zat niet in de opdracht.
+ Een versnelde aanleg van het aquaduct lijkt op het moment verder weg dan ooit. Bij haar laatste informatiebijeenkomst in Muiden over de bereikbaarheid en leefbaarheid rond het hoofdwegennet tussen Amsterdam, Almere en 't Gooi liet de Craag nog tekeningen voor een aquaduct in de Vecht als eventuele oplossing zien. Die zullen er zeker niet zijn op de Craag inloopmiddag en –avond op woensdag 9 januari in de kazerne. Het aquaduct doet wat Rijkswaterstaat betreft voorlopig niet mee. Het hele onderwerp komt zelfs niet aan de orde. Anders dan de eigen benuttingsvariant van Rijkswaterstaat, die uitgebreid onder de loep genomen wordt. Het gaat daarbij om óf de verbreding van de huidige grote brug over de Vecht óf de aanleg van een tweede, kleinere lage brug voor het lokale verkeer.
+ Het was te verwachten dat Rijkswaterstaat zich niet door Muiden voor zou laten schrijven wat er moet gebeuren. De pogingen om het aquaduct eerder te krijgen dan was gepland, zijn dan ook moedig te noemen - op het drieste af. Muiden trok landelijk de aandacht met zijn antwoord op de vraag vanuit Den Haag om een eigen creatieve oplossing. Er mogen dan grote vraagtekens staan bij de manier waarop de raad de bevolking passeerde met die geheime raadsvergadering, en ook bij de prijs die men over had voor een versnelde aanleg van het aquaduct (eerst een Manhattan aan de Vecht en later alleen bouw in de Bloemendalerpolder), de vasthoudendheid van met name Dick Schulp dwingt bewondering af.
+ Zoals de kaarten nu liggen, lijkt het 't verstandigst dat Muiden, in afwachting van de komst van het aquaduct in een latere fase, zo snel mogelijk eieren voor zijn geld kiest. Er valt wel degelijk winst voor Muiden te behalen uit de huidige voorstellen van Rijkswaterstaat. Om te beginnen is er, sinds de verkeerde tekeningen van tafel verdwenen, een eind gekomen aan het spookbeeld van de lange omwegen tot aan Weesp om de A1 op en af te komen.
+ Steeds meer bewoners zien in dat Muiden nu juist wel eens veel plezier zou kunnen hebben van een lokale verbinding tussen beide Vechtoevers. En al helemaal als Rijkswaterstaat bereid is deze niet aan te leggen aan de Zuidkant maar aan de Noord- zeg maar de Muider kant van de grote brug tussen de Mariahoeveweg en de Maxisweg.
+ Natuurlijk zou een tunnel onder de Vecht in plaats van een brug ideaal zijn. De voordelen ervan vindt u op een rijtje op muideninfo.nl. Ik noem de doorstroming van het verkeer over zowel de weg als het water, de ontlasting van de sluisburg, het definitieve einde van het sluipverkeer en het vrije zicht over de Vecht – vooral als de grote brug mettertijd verdwijnt.
+ Het moet mogelijk zijn om Rijkswaterstaat mee te krijgen. Een lokale brug, al dan niet aan de Muider kant, zal pak weg vijf, zes miljoen euro kosten. Het is waar dat een tunnel al gauw twee keer zo veel kost, maar in beide gevallen is het een schijntje van de aanlegkosten van een aquaduct – waarvoor dus voorlopig geen geld is.
+ Uit de eerste verkiezingskrant van het CDA blijkt dat deze partij wat betreft een lokale verbinding naast de huidige grote burg 'om' is. Je zou ook kunnen zeggen dat het CDA van zijn geloof is gevallen. Hoe het zij: het getuigt van realiteitszin, want heel lang was het standpunt van het CDA star gefixeerd op het aquaduct. Uitsluitend het aquaduct was voor Dick Schulp en de zijnen bespreekbaar.
+ Tegenspraak werd niet geduld. Wie een andere mogelijkheid aanroerde, of zelfs maar iets dat daar op leek, kon rekenen op boze blikken - of erger. Maar nu staat zomaar in het verkiezingsprogramma na het eerste actiepunt 'het aquaduct moet er komen' als tweede punt: 'Aansluiting Mariahoeveweg met de Maxisweg'. 'We gaan er voor' zegt het CDA ferm, en ook uitdagend: 'Hier willen we op afgerekend worden!' Bij deze.
+ Een bekend Muider politicus riep boos: 'Jij denkt dat je met je keutels politiek Muiden in je zak steekt!' Nooit gedacht, maar toen hij het zei…
+ In de boomgaard van het kapitale huis op de hoek van de Amsterdamsestraatweg en de Weesperweg staan werkelijk honderden fietsen onder dekzeilen. Het is geen dependance van Piet Logchies, maar een voorraad nooit opgehaalde fietsen uit een rijwielstalling aan de Rijpgracht in Amsterdam West. Twee broers op leeftijd delen deze stalling, een grote ondergrondse ruimte, met tal van zwerfkatten. Overdag, want ze wonen sinds jaar en dag in Muiden. Als kluizenaars. Ze laten zich hier nooit zien, evenmin als vroeger hun vader.
+ Dat was geen jaaroverzicht wat op de kabel stond, dat waren de laatste foto's van het college van burgemeester en wethouders.
+ 'Heb jij nog gezwommen de laatste tijd?' 'Alleen bij de Nieuwjaarsduik in Muiderberg'.
+ Gehoord op Nieuwjaarsdag: 'Nou buurman, je zat vannacht even lekker te knetteren'. Antwoord: 'Dat was ík niet, dat was Kam Shan'.
+ Insgelijks (alle beetjes helpen).
NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS