NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS Geen kat in het bakkie, maar een keutelklucht.
3-okt-2004
+ Dacht het CDA alles voor elkaar te hebben. Vier eigen stemmen, twee van D66, plus de stem van Eric Hoetmer van de PvdA. Zeven van de dertien, een krappe raadsmeerderheid, maar genoeg om alvast twee ruikers klaar te zetten voor de nieuwe wethouders Jaap Meijer en Flip de Groot. Helaas, de vlieger ging niet op. Eric Hoetmer was de spelbreker. Muiden's huidige loco burgemeester mag dan staan te trappelen om wethouder te worden, hij wil het niet voor elke prijs. Hoewel het CDA dit had kunnen bedenken, weerhield het hen niet om met aan hoogmoedswaan grenzende arrogantie van de PvdA te eisen dat deze partij eerst maar eens een tijdje op het strafbankje moet gaan zitten voordat zij zich met Eric Hoetmer als derde wethouder zouden mogen aansluiten. U kent het gevolg: niks nieuw college. Het CDA ging plat op zijn bek en sleurde D66 in zijn val mee.
+ Er woedt een hevige stammenoorlog binnen de CDA - gelederen. Voor insiders was het duidelijk dat de geëmotioneerde Dirk Jan Methorst voor deze extra raadsvergadering de boodschap had meegekregen, dat zijn fractie uitsluitend verder mocht met de PvdA, wanneer deze partij door het stof zou gaan als een soort eerherstel voor de buitenspel gezette Dick Schulp. De PvdA moest worden gestraft omdat haar achterban onomwonden te kennen had gegeven ex-wethouder Schulp niet meer terug te willen zien ('Wij zijn stout geweest', bekende Jan Hylkema met een stem vol berouw). Het pijnlijke en vooral het schijnheilige van deze hele zaak is, dat ook een meerderheid binnen het CDA geen trek heeft in de terugkeer van de omstreden oudgediende, anders waren ze beslist weer met de man komen aanzetten.
+ Een herkansing zit er voor Eric Hoetmer wat het CDA betreft natuurlijk niet in. De partij voelt zich verraden (de hand in eigen boezem steken is er in het CDA nooit bij). Maar ook de PvdA heeft geen reden om over Hoetmer te juichen, want al ging het feestje voor CDA en D66 niet door omdat de loco burgemeester dwars lag, Hoetmer had gehoopt door keer op keer blanco te stemmen de deur naar het CDA op een kier te houden (het was wel een geheime stemming, maar ik ga er even van uit dat niet iedereen in Muiden op zijn achterhoofd is gevallen). Dat Hoetmer geen proteststem uitbracht op de tegenkandidaat van Meijer, de VVD-er Eric Mackay, weegt voor de PvdA minder zwaar. Men blijft een geschikte, praktisch ingestelde wethouderskandidaat in hem zien, die gretig de kans zal aangrijpen om er als specialist op het gebied van parkeren en verkeer meer van te bakken dan Schulp.
+ Inmiddels kan Eric Hoetmer er vrijwel zeker van zijn, dat zijn droom alsnog verwezenlijkt wordt, want uit betrouwbare bron is vernomen dat de VVD een toenaderingspoging van het CDA afwees, verontwaardigd als de VVD-ers zijn over D66, de hondstrouwe coalitiegenoot van het CDA. D66 moet niets van samenwerking met de liberalen weten (toch een eigen mening!). Los daarvan heeft er ook een gesprek plaatsgevonden tussen PvdA, VIB, Riet Ruijzendaal en de VVD. Deze partijen zijn samen goed voor een meerderheid. De uitslag van het gesprek is nog niet in de openbaarheid gebracht, maar laat zich raden. Eric Mackay, Roy Hesterman en Eric Hoetmer worden de nieuwe wethouders, daar verwed ik de grabbelton op, waaruit de burgemeester de lootjes trok. Alleen sta ik er niet voor in dat de PvdA een tijdje op het strafbankje moet, omdat deze partij een eerdere poging om met de oppositie in zee te gaan liet varen toen CDA en D66 zich plotsklaps weer aandienden – weliswaar zonder Schulp, maar daarom nog niet met minder machtsvertoon.
+ De ontknoping van de extra raadsvergadering, die plaatsvond in een afgeladen kazernezaal, mocht dan verrassend zijn, toch is het al een keer eerder vertoond in ons malle Muiden dat er om een wethouderszetel geloot werd. Dat was in 1970. Het ging tussen Wierda en Hennipman senior. Hennipman won. Hij zal minstens even blij verrast zijn als de wethouderskandidaat die Smith na drie vergeefse verkiezingsronden uit de hoge hoed (eigenlijk was het meer een kotszakje) toverde. Terwijl hij van alle kanten gefeliciteerd werd, riep de stralende Jaap Meijer, die dankzij de gouden greep van Smith zojuist van Eric Mackay gewonnen had, uit: 'En ik win nooit iets!' Zijn vreugde was van korte duur. Als een strenge veldheer beval Methorst met een grimmig gebaar de aanwezige CDA'ers zich te verzamelen voor overleg, om even later een eind te maken aan de genante vertoning, door mee te delen dat Meijer de benoeming niet aanvaarde. Terecht natuurlijk.
+ Kort daarvoor had Gerrit Ruiter, oud-raadslid van het CDA, met een hartenkreet vanaf de publieke tribune de gevoelens vertolkt van iedereen, die meer om Muiden geeft dan om partijbelangen en zeker de persoonlijke belangen van de volksvertegenwoordigers. Hij riep dat de raadsleden zich diep moesten schamen. Gerrit Ruiter heeft recht van spreken. Hij werd indertijd binnen zijn partij weggemoffeld, omdat het belang van Muiden zwaarder voor hem woog dan het politieke machtsspel en hij zijn mening hierover niet onder stoelen of banken stak.
+ Burgemeester Harry Smith, die normaal niet weet hoe snel hij een interruptie vanuit de zaal moet afstraffen, was zo verstandig het incident te laten voor wat het was. Zijn hele optreden deze avond was trouwens voorbeeldig. Ontspannen, ter zake, prima op de hoogte van de procedure en vol ironie. Smith bedacht ook een truc, waar de raad instonk, bezig als iedereen met zichzelf was. Via Henk Bökenkamp (de andere senior die, het moet gezegd, eveneens goed op dreef was) loodste de burgemeester er listig een stemming voor een derde wethouder door. Eigenlijk zat Eric Hoetmer op dat moment al geramd, hoewel de belofte die hem gedaan was over het wethouderschap door Methorst was afgezwakt tot een vrijblijvend: 'een derde wethouder is niet uitgesloten'.
+ Dat Dirk Jan Methorst een einde maakte aan wat met recht een poppenkast en een klucht werd genoemd, was niet alleen ingegeven door gezond verstand, maar ook door een reële inschatting. Toen tegenkandidaat Eric Mackay opnieuw ingezet werd - nu in de tweede ronde met Flip de Groot als kandidaat van CDA en D66 - zag Methorst de bui hangen. Het dreigde andermaal twee keer zes tegen zes, plus een blanco stem te worden. Alleen zou er nu geen loting nodig geweest zijn, want bij de derde keer mocht De Groot als zittend raadslid volgens de regels geen stem uitbrengen, laat staan op zichzelf. En dan zou Mackay wethouder zijn. Meijer en Mackay, twee mannen die niet meer met elkaar gemeen hebben dan dat ze beiden op Muiderberg wonen, door het lot bijeengebracht, is dat niet wonderbaar? Maar toch: anders dan Meijer zweert Mackay bij kleinschaligheid – en hij heeft nog verstand van projecten ook. Gauw afblazen die hap, besloot Dirk Jan.
+ Zo kreeg Anna Waanders langs een omweg toch nog haar zin. Op het gevaar af dat de VIB de ongeduldig geworden kiezers tegen zich in het harnas zou jagen, drong ze er in het begin van de vergadering op aan de wethoudersverkiezing te verdagen, om toch maar eerst nog eens met z'n allen te bekijken waar men nu eigenlijk wel mee bezig is. Uiteindelijk werd inderdaad besloten de verkiezing op te schuiven, en wel naar de volgende raadsvergadering, die op donderdag 14 oktober wordt gehouden. De kiezers zullen het haar niet verwijten, integendeel.
+ Het moet voor Anna Waanders en de andere raadsleden, die naar vermogen bezig zijn zich in te spannen voor Muiden en Muiderberg, in plaats van uit te zijn op macht en eigen gelijk, zuur geweest zijn om in de Gooi – en Eemlander te lezen: 'Muiden wil graag ook in de toekomst een zelfstandige gemeente blijven. De gebeurtenissen van de afgelopen maanden bewijzen in elk geval dat de huidige raadsleden die verantwoordelijkheid niet aan kunnen.' Deze uitsmijter is het enige schoonheidsfoutje in het overigens rake commentaar, dat Tamar de Vries, die de verslaggeving van Muiden en Muiderberg verzorgt, over de historische avond schreef. Als er gestaan had de 'huidige raad', in plaats van de 'huidige raadsleden', was ik haar bijgevallen.
+ Tamar de Vries schreef een opvallend commentaar, en dat bepaald niet alleen omdat het links onder aan de voorpagina staat, de plaats, waar normaal de hoofdredacteur laat weten wat hij van de toestand in de wereld vindt. Ze toont bikkelhard aan hoe bar en boos het momenteel met de Muider politiek gesteld is. Zo schrijft ze: 'Het meest triest van alles is dat er naar buiten toe lippendienst wordt bewezen aan 'het belang van Muiden', 'een zakelijke opstelling' en vooral 'redelijkheid'. Verbijsterd ziet de publieke tribune het aan'. Hoort u het ook eens van een ander.
+ De Vries schrijft te verwachten dat het aanzien van de plaatselijke politiek in Muiden zozeer geschaad is, dat waarschijnlijk maar weinig mensen er iets voor zullen voelen om hier burgemeester te worden na het vertrek van Smith. Ze moeten wel heel gemotiveerd zijn als de dergelijke tenenkrommende tonelen voor lief nemen, veronderstelt ze. Ik moet haar teleurstellen. Niet geremd door enige kennis over de plaats van een burgemeester in het duale stelsel, komen de liefhebbers straks in drommen aanzetten om Muiden te redden. En al helemaal nu ze uitgedaagd zijn op de voorpagina van de Gooi – en Eemlander.
+ Alle drie ex-wethouders waren er bij in de kazerne. Hun gezamenlijke gedachte viel van hun gezichten af te lezen: 'We zijn nog niet weg, of het is een puinhoop'. Eén van drie zei het ook. Drie keer raden wie.
+ Er lagen drie bloemstukken klaar voor na de plechtige benoeming en beëdiging. Dit was prompt aanleiding tot gefluister: zie wel dat Smith al vanaf het begin af aan wist dat er vanavond een derde wethouder benoemd zou worden? Maar zo was het niet. De derde ruiker was voor hem zelf. Een fleurig eerbewijs omdat hij naast zijn burgemeesterschap van Muiden als waarnemend burgemeester van Eemnes was benoemd (zeker tijd zat). Aangezien er bij gebrek aan nieuwe wethouders geen boeketten vielen uit te delen, reikte Smith deze uit aan twee vrouwelijke ambtenaren van de gemeente links en rechts van hem aan de tafel, te weten de (scheidende) griffier Esther van Bennekom en de plaatsvervangend secretaris annex hoofd financiën mevrouw F.J. Box. De notuliste, mevrouw van Santen, deelde in de bloemenhulde. Smith offerde zijn eigen stuk op. Een Muidense op de tribune was het niet eens met het charmeoffensief van de burgemeester: waarom verloten ze die bloemstukken niet? Zat iets in. Het was minder attent, maar wel zo toepasselijk geweest.
+ Diverse heren van de KNSF volgden de vergadering met een mengeling van verbijstering en geamuseerdheid. Je hoorde ze denken: 'moeten we daar zaken mee doen?' Doe maar niet, geef het maar op. Veel beter voor Muiden. Jullie hebben immers het beste met ons voor?
+ Gehoord: 'Weet je wat er gebeurd zou zijn als Eric Mackay wél als winnaar uit de bus was gekomen? Dan had Muiden een lot uit de loterij gehad'.
+ Als Eric Hoetmer het alsnog redt, wordt hij de eerste wethouder die al loco burgemeester was.
+ Kort voor de vergadering opgevangen: 'Je moet het positief benaderen: hoeveel brokken kan dit nieuwe college maken?'
+ CDA en D66 hebben iets te rectificeren bij RTV Noord-Holland. Daar staat bij teletekst dat Muiden een nieuw college heeft. Het heeft er alles van dat het de tekst is van een letterlijk overgenomen persbericht. Een beetje voorbarig lijkt me, of loop ik achter?
+ Harry Mock, praktisch als altijd, heeft de oplossing. Eemnes en Muiden gaan samen. Muiden levert de burgemeester en Eemnes de wethouders.
+ Hoezo wethoudersverkiezing? Een loterij met alleen maar nieten zal je bedoelen.
+ Ter overdenking. Het is niet te hopen, dat de betere raadsleden zoals Anna Waanders, Jan Hylkema en toch zeker ook Dirk Jan Methorst, die immers ook maar gestuurd was, er de brui aan geven, omdat ze het welletjes vinden.
+ Muiden, een schat van een stad, maar wel door zijn eigen raad aan het lot overgelaten.
NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS