Anna's Dagboek:

Anna Waanders waarschuwde de burgemeester voor de schietpartij.
Had deze (redelijkerwijs) voorkomen kunnen worden? Dat zoeken wij voor u uit!

7-april-2004:
We belden met de politie, die ons doorverwees naar het Openbaar Ministerie.
We stelden een aantal vragen, over de rol van de melding van Anna Waanders en de preciese gang van zaken op de bewuste zaterdagavond. "In het belang van het onderzoek" kon de voorlichter van het OM weinig vertellen. Wél wilde hij kwijt dat "meldingen zoals die van het raadslid in het algemeen serieus genomen worden", dat de verdachte nog op vrije voeten was, en uit Muidenberg afkomstig. We spraken af dat nadat de verdachte opgepakt is en verhoord, we nog eens zullen bellen om de preciese gang van zaken vanuit politie en justitie nader door te nemen. Als een hoger belang zich daar tenminste niet tegen verzet...

9-maart-2004
Een simpel telefoontje naar Smith, met verregaande gevolgen. Mij is gevraagd door een verontruste inwoner of ik de burgemeester kan inseinen over de op handen zijnde confrontatie tussen Muiderbergse jongeren en iets oudere jongeren uit Naarden of zo. Mijn bron is bezorgd, vooral omdat er gesproken wordt over wapens en nog nadrukkelijker over vuurwapens. Beter voorzorgsmaatregelen treffen, dan achteraf te moeten constateren dat het conflict uit de hand is gelopen. Zo vertel ik het Smith. Hij wil graag dat ik dit verhaal ook vertel aan de politie. Als brave burger doe ik dat dan ook, terwijl Hermen zijn vraagtekens hierbij zet. 'Waarom moet JIJ de politie bellen, Smith is nu toch op de hoogte?' Ik vind dat ik gedaan heb wat ik kon en hoorde te doen. Misschien loopt alles met een sisser af, dan nog, beter achteraf opgelucht ademhalen.

10-maart-2004
Met Beer en Sandra (Deuling) hebben we gisteravond gesproken over het zorgloket voor Florisberg. Beer heeft hier alle verstand van, ze werkt bij het RIO. Ze wijst erop dat ook in Hilversum destijds dergelijke afspraken zijn gemaakt met de woningbouwvereniging en dat het daar niet goed loopt. Ter verduidelijking: mensen met een zorgvraag komen terecht bij een zgn. zorgloket, van daar uit wordt bekeken wat de beste oplossing kan zijn om diegene te helpen. Bijvoorbeeld aanpassingen in een woning, verhuizen, thuiszorg etc. etc. In feite is dit de taak van het RIO die dan in overleg treedt met instanties, zoals gemeente, woningbouw en huisarts, om de (langere termijn) oplossing te bieden. Woningbouwverenigingen hebben een ander doel te dienen, namelijk. voldoende huurwoningen te kunnen bieden voor haar klanten. Het zijn verschillende belangen waardoor het belang van de zorgklant (afschuwelijke term eigenlijk) in onze visie minder gediend wordt. We spreken af om dit op te nemen met Van der Steen. Ondertussen krijg ik een telefoontje van Smith, om zo snel mogelijk over mijn melding te praten met hem en met de politie. Morgenochtend ben ik op het gemeentehuis.

11-maart-2004
Bij binnenkomst op het gemeentehuis schiet Van der Steen me aan. Hij komt zo snel mogelijk met ideeën om in breed verband over het zorgloket te praten. Goed plan Hans en ik loop naar de burgemeester. Dat gesprek neemt een geheel onverwachte wending. Omdat ik geen bronvermelding wil doen, wordt de verantwoordelijkheid (voor de maatregelen die de politie al dan niet gaat treffen qua voorzorg) op mijn schouders gelegd. Oftewel, als er achteraf teveel geld is uitgegeven aan politiematerieel en zo krijg ik de zwarte piet. Zijn er te weinig voorzorgsmaatregelen getroffen en gaat het mis dan ben ik ook persoonlijk de pineut. Ik weet niet wat ik hoor!
Het enige dat ik heb gedaan is de verontrusting en dat wat iemand gehoord heeft doorspelen naar diegenen die hierover verantwoorde beslissingen kunnen nemen. Ik zeg nog dat ik er niet aan moet denken dat, als het mis gaat, een hele andere lading gegeven kan worden aan de onthulling van monument op 29 april. Volgens Smith zal ik daar dan niet bij zijn, 'omdat ik dan voor de rechter sta'. De politie probeert me duidelijk te maken waarom de bronvermelding zo belangrijk is. Maar heeft mijn bron daarmee te maken? Bovendien heb ik nu al veel meer signalen gehoord van veel meer bronnen. Het halve dorp weet het! Verbijsterd, verdrietig en ook boos loop ik weer naar buiten. Ik snap het niet.

12-maart-2004
Van der Steen laat me weten hoe en met wie hij de politiek wil informeren over het zorgloket. Ik vind het prima, gewoon met z'n allen en met de projectleider van de woningbouw en het RIO erbij. Dan krijgt eenieder dezelfde en voldoende informatie. Vanwege de uitspraak van Smith over het feit dat ik juridisch vervolgbaar zou zijn, bel ik het VNG (Vereniging Nederlandse Gemeenten) en leg uit wat er gebeurd is en vraag hen hoe mijn juridische positie is. Ze zullen het voor me uitzoeken en zo spoedig mogelijk het antwoord aan mij en aan het gemeentehuis laten weten. Best, ik hoor het wel. Ik bel Syl, ik moet het nu toch echt kwijt, bovendien is het een politiek punt geworden omdat ik niet als Anna (een bezorgde inwoner) wordt behandeld, maar als raadslid. Syl kan haar oren ook niet geloven en dat troost me.
's Avonds is het onrustig op straat, maar gelukkig is het allemaal meegevallen.

13-maart-2004
Tijdens het crypto-en leg ik mijn dilemma voor. Of ik het verhaal over Smith wel of niet kan schrijven in mijn dagboek. Ik weet het niet, ik voel me er behoorlijk dubbel in. Ik gooi iets in de openbaarheid, wat meestal onbesproken blijft. Aan de andere kant is de openbaarheid juist belangrijk, iedereen hoort te weten hoe dit soort zaken kunnen lopen. Als het zo is, dat inderdaad Smith gelijk heeft over mijn juridische positie moeten we daar werk van maken, dit kan ieder ander dan ook overkomen. Bij ongelijk van Smith moeten we ons achter de oren krabben en ons afvragen waarom een dergelijke verantwoordelijkheid zo makkelijk afgewenteld wordt. Mijn gevoel en ook van anderen zegt nog steeds dat het niet deugt.